Waarom Open Ateliers
2 redenen
Om de eenzaamheid van de beeldend kunstenaar voor een keer op te heffen.
De kunstenaar werkt eigenlijk altijd in eenzaamheid in zijn/haar atelier. Op een dag gaat het werk naar de tentoonstellingsruimte, en bij de vernissage ontmoet de kunstenaar de genodigden.
Op die dag praten de bezoekers met elkaar en de kunstenaar over het werk. Maar in de weken daarna komen de bezoekers veelal zwijgend kijken. Ze zien de kunstenaar niet. Ze praten niet eens met elkaar. Ze worden geen gemeenschap.
Hoe anders is het voor de musicus en de acteur: terwijl die het werk schept, is het publiek erbij. Er ontstaat voor de duur van de voorstelling een wereld buiten de dagelijkse sleur. Een wereld waarin publiek en kunstenaar een ervaring delen. En als die ervaring inspirerend genoeg was, wordt de voorstelling een feest.
Om te laten zien dat 'scheppen' ook werk is.
Heel veel mensen denken bij kunst aan genie. De kunstenaar zou een ander soort mens zijn. Scheppen is een geniaal raadsel, en werken is voor gewone mensen.
Maar het raadsel en het werk liggen natuurlijk heel dicht bij elkaar. Er zijn kunstenaars die de uitvoering van hun werk helemaal aan anderen overlaten. Maar 'helemaal' is dat niet: ze moeten toch bedenken hoe die ander iets moet maken, of daarover overleggen, en beslissingen nemen. Het publiek ziet heel af en toe een buitenschilder op een pittoresk plekje in de stad. Het is leuk om te zien hoe een kunstwerk groeit, en bij Ontferm u krijgt het publiek een inkijkje bij een heel ander genre kunstenaars.